മരണം

എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ഞാന്‍ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതില്‍ കാണാന്‍ കഴിയാതെ മരണം കവര്‍ന്നു കൊണ്ട് പോയിട്ടുള്ള 3 വ്യക്തികളെ കുറിച്ചാണ് ഞാന്‍ പറയാന്‍ പോകുന്നത് . മരണം രംഗബോധമില്ലാത്ത കോമാളിയാണു . അത് എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും കടന്നു വരാം. നമ്മളാരും വിളിക്കാതെ തന്നെ .

അഷ്‌റഫ്‌    :- പാലക്കാട്‌ മണ്ണാര്‍ക്കാട്  സ്വദേശിനിയാണിവന്‍ . അഷ്റഫിനെ ഞാന്‍ പരിചയപ്പെടുന്നത് എന്‍റെ  ഒരു  ചങ്ങാതിയിലൂടെയാണ് . എനിയ്ക്കിവന്‍ സ്വന്തം  അനുജനെ പോലെയായിരുന്നു .  എന്നെ പ്രീതേച്ചിയെന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്‌ . വളരെ കുറച്ചാള്‍ക്കാരെ എന്നെയങ്ങനെ  വിളിക്കാറുള്ളൂ .  അന്ന് വീട്ടില്‍ ലാന്‍ഡ്‌ ഫോണ്‍  മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ . അവന്‍ ഇടക്കിടയ്ക്ക് എന്നെ വിളിച്ചു ആശ്വസിപ്പിക്കുമായിരുന്നു . പിന്നെ അവന്‍ നന്നായി    പാട്ടു പാടുമായിരുന്നു . വിളിക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാമവനെനിയ്ക്ക്  പാട്ടു പാടി തരുമായിരുന്നു . ഒരിക്കല്‍ പോലും ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍  കണ്ടിട്ടില്ല . അന്ന് "ഖല്‍ബാണ് ഫാത്തിമ" എന്ന മാപ്പിളപ്പാട്ട്  ഇറങ്ങിയ  സമയമായിരുന്നു . അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം  അവനെന്നെ വിളിച്ചപ്പോള്‍  "ആശകളില്ലാത്ത  എന്‍   ജീവയാത്രയില്‍  സ്നേഹത്തിന്‍ ദൂതുമായി  വന്നവളെ " എന്ന ഗാനം  പാടി തന്നു . അവനു ഒത്തിരി ഇഷ്ടമുള്ളൊരു പാട്ടായിരുന്നത്.  ഈ അടുത്ത കാലത്താണ്  ഞാന്‍ അറിയുന്നത് അവന്‍ മരിച്ചു പോയെന്നു . ശരിക്കും  എനിയ്ക്കത്  വല്ലാത്ത  ഞെട്ടലായി  പോയി. ഇടക്ക് ഞാന്‍ ആശുപത്രിയില്‍  ആയതിനാല്‍ അവന്‍റെ ഒരു വിവരവും  അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല . പാലക്കാട്‌ നിന്ന് എന്‍റെയൊരു  പഴയ  ചങ്ങാതി  വിളിച്ചപ്പോളാണ് ഞാനീ  വിവരമറിയുന്നത് . എന്ത് പറയണമെന്നനിയ്ക്കറിയില്ലായിരുന്നു . ഞാന്‍ ഒത്തിരി കരഞ്ഞു  അന്ന് . വാഹനത്തില്‍  പോകുമ്പോള്‍  അപകടം  പറ്റിയതായിരുന്നു . അവനെ കുറിച്ച് ഓര്‍ക്കാത്ത  ഒരു ദിവസം പോലും എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍  ഇല്ല . ഇപ്പോഴും  ആ പാട്ട്  എന്‍റെ  എന്‍റെ കാതുകളില്‍  മുഴങ്ങുന്നു ." ആശകളില്ലാത്ത  എന്‍ ജീവ .......                             

 കുമാര്‍ സാര്‍ :-    തിരുവനന്തപുരത്തെ  സപ്ലേ  ഓഫീസിലായിരുന്നു  സാറിനു  ജോലി . സാറിനെ വളരെ  യാദൃശ്ചികമായാണ്  പരിചയപ്പെടുന്നത് . സാര്‍ നല്ലൊരു മനുഷ്യ സ്നേഹിയായിരുന്നു . തമാശയ്ക്ക്  ഇടയ്ക്കിടെ  സാര്‍ പറയുമായിരുന്നു  പ്രീത എന്നെ കാണുന്നത് പത്രത്തിലെ   ചരമ കോളത്തിലൂടെയായിരിക്കുമെന്നു . അപ്പോള്‍  ഞാന്‍ സാറിനോട്  പറയുമായിരുന്നു സാര്‍ അത്ര  പെട്ടെന്നൊന്നും  മരിക്കില്ലായെന്നു . സാറിന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഭാര്യയും , ഒരു മകനും  മാത്രമേ  ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ .  സാറിന്‍റെ  മകന്‍റെ  വിവാഹം കഴിഞ്ഞു  ഒരു മുത്തശ്ശനായതിനു ശേഷം  മാത്രമേ  മരിക്കുകയുള്ളൂയെന്നു . പക്ഷേ  സാറിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ അറം പറ്റി.  പിന്നീട്  ഞാന്‍  ആശുപത്രിയിലായതിനാല്‍  എനിയ്ക്ക് സാറിനെ വിളിക്കുവാന്‍  കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല .  ഞാന്‍ ആശുപത്രിയില്‍ നിന്ന്  വന്നതിനു ശേഷം ഒരു ദിവസം  സാറിന്‍റെ നമ്പരിലേയ്ക്ക് വിളിച്ചപ്പോള്‍  ഒരു  സ്ത്രീ  ശബ്ദം . ഞാന്‍ ചോദിച്ചു  കുമാര്‍ സാറിന്‍റെ  നമ്പര്‍  അല്ലെ ഇതെന്നു. അതെ എന്ന് മറുപടിയും  തന്നു  ആ ചേച്ചി .  ഞാന്‍ ചോദിച്ചു സാര്‍ എവിടെ ചേച്ചി എന്ന് . അപ്പോള്‍ ആ ചേച്ചി പറഞ്ഞ മറുപടി കേട്ട  ഞാന്‍ ഞെട്ടി തരിച്ചിരുന്നു  പോയി . സാര്‍ മരിച്ചിട്ട്  ഏകദേശം  ഒരു വര്‍ഷത്തോളമാകാന്‍  പോകുന്നു എന്ന് . എന്ത് മറുപടി നല്‍കണമെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം  ഞാന്‍  പകച്ചു പോയി . പിന്നെ ഞാന്‍ സാവധാനം  ആ ചേച്ചിയോട് ശരി   എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോണ്‍  കട്ട്‌  ചെയ്തു . എനിയ്ക്ക് വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത  അനുഭവപ്പെട്ടു . സാറ്  പറഞ്ഞത് പോലെ പത്രത്തിലെ  ചരമ കോളത്തിലും എനിയ്ക്ക്  അദ്ധേഹത്തെ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല . അന്ന് ഞാന്‍ ഒരുപാട് കരഞ്ഞു . ഒരു നല്ല മനുഷ്യ സ്നേഹിയായ  അദ്ദേഹത്തിന്  ഈ ലോകത്ത്  നിന്ന് പോകേണ്ടി വന്നല്ലോ  എന്നോര്‍ത്ത് . 

 

സതീഷ്‌ ചന്ദ്രന്‍ സാര്‍  :-     അനന്തപുരി  എഫ് . എം  ല്‍ കൂടിയാണ്  ഞാന്‍ സാറിനെ പരിചയപ്പെടുന്നത് .  അനന്തപുരി എഫ് . എം   സ്റ്റേഷന്‍  ഡയറക്ടര്‍  ആയിരുന്നു . എനിക്ക് അദ്ധേഹത്തെകുറിച്ച്  വളരെ കുറച്ചു കാര്യങ്ങളെ  അറിയൂ .  ഏതു പ്രശ്നത്തെയും  ചിരിച്ച  മുഖത്തോടെയാ ണ് സാര്‍ നേരിടുന്നത് .  ശ്രോതാക്കള്‍  പരിപാടിയെ കുറിച്ച്  എന്തെങ്കിലും  പരാതി  പറയുവാന്‍  വിളിച്ചാല്‍   സര്‍ ചിരിച്ച  മുഖത്തോടെ  പ്രശ്നങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുകയും  അതിനൊരു  പരിഹാരം  പറഞ്ഞു തരികയും  ചെയ്യും .  സര്‍ എന്നെയോ, ഞാന്‍  സാറിനെയോ  കണ്ടിട്ടില്ല . എന്നാലും സാര്‍ ഇടക്ക് എന്നെ വിളിക്കും . വിശേഷങ്ങള്‍ ചോദിക്കും . 

        2011   ജനുവരി  22  ന്‌ ആകാശവാണി യിലെ  പ്രാദേശിക  നിലയത്തിലെ  6 .45  ന്‌ ഉള്ള  വാര്‍ത്തയില്‍ കൂടി ആണ് ഞാന്‍ സര്‍  അന്തരിച്ചു  എന്നുള്ള വാര്‍ത്ത  കേള്‍ക്കുന്നത് . അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഉറക്കം  എണീറ്റിട്ടില്ലായിരുന്നു  . പെട്ടെന്ന്  ഞാന്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു  ആകാശവാണിയിലെ  തന്നെ  വേറൊരു  സാറിനെ വിളിച്ചു   ചോദിച്ചു . പക്ഷേ  സാറും  അറിഞ്ഞില്ല  എന്ന് പറഞ്ഞു . എന്നിട്ട്  സര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു ഒരു 10 മിനിറ്റ്  പ്രീത ഞാന്‍ ഒന്ന് അന്വേക്ഷിച്ച്   പറയാമെന്നു  പറഞ്ഞു .അത് കഴിഞ്ഞു  ഞാന്‍ ശ്രോതാക്കളില്‍  എനിയ്ക്ക് പരിചയമുള്ള  ഒരു ചേച്ചിയോട്  ചോദിച്ചു . ചേച്ചിയും അറിഞ്ഞില്ലായെന്നു  പറഞ്ഞു . അപ്പോള്‍  എനിയ്ക്കൊരു  സംശയം  ഇനി  ഞാന്‍ കേട്ടത്  തെറ്റി പോയതാണോ  എന്ന് . അങ്ങനെയാകണെയെന്ന്  പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു  കൊണ്ട് കിടന്നു ഞാന്‍ . സാറിനു  ഒന്നും പറ്റി  കാണില്ലായെന്നു എന്‍റെ മനസ്സിനെ തന്നെ പറഞ്ഞു  വിശ്വസിപ്പിക്കാന്‍  നോക്കി . പക്ഷേ സത്യങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ അംഗീകരിച്ചല്ലേ  പറ്റൂ         

                                                 കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു  ഞാന്‍  ആദ്യം  വിളിച്ചു  ചോദിച്ച  സര്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു  വാര്‍ത്ത സത്യമാണെന്നു.   അന്ന് എന്തോ എനിയ്ക്കറിയില്ല  ഒരു വക കഴിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല . വല്ലാത്തൊരു  വിമ്മിഷ്ട്ടം.       മരണത്തെ  ഒരുപാട് തവണ  മുഖാ മുഖം കണ്ടിട്ടുള്ള  സര്‍ എത്രയോ  തവണ  ഐ .സി . യു  വില്‍ നിന്ന്  മരണത്തെ തോല്‍പ്പിച്ചു  കൊണ്ട്  ഇറങ്ങി വന്നിട്ടുണ്ട് . അവസാനം  മരണം അദ്ധേഹത്തെ   കീഴ്പ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു .   എത്രയോ നല്ല  റേഡിയോ  നാടകങ്ങള്‍  അദ്ദേഹം  നമ്മള്‍ക്ക്  സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ട് . സാര്‍ ഇല്ലാത്തതിനാല്‍     ഇപ്പോള്‍ അനന്തപുരി  എഫ് . എം  കേള്‍ക്കാന്‍  തന്നെ  ഒരു താല്പര്യം  തോന്നാറില്ല .  സാറിന്‍റെ മരണത്തിനു  ശേഷം  ഞാന്‍  ആകെ 3 പ്രാവശ്യം  മാത്രമേ  അനന്തപുരി എഫ് . എം  കേട്ടിട്ടുള്ളൂ      അദ്ധേഹത്തിന്റെ ശബ്ദത്തിനു  മരണമില്ല . എന്നെ പോലുള്ള  ശ്രോതാക്കളുടെ   മനസ്സിലും .