സ്നേഹം

കാലപ്പഴക്കത്തിൽ സ്നേഹത്തിൻ ആഴം കുറഞ്ഞിടുമ്പോൾ
നൂലിഴ പൊട്ടിത്തകരുന്ന ബന്ധങ്ങൾ ബന്ധനമാവാതെ നോക്കിടേണം

നിസ്വാർത്ഥ സ്നേഹത്തിൻ ആഴങ്ങൾ അറിയാതെ.
പുതുനാമ്പു തേടി നീ പിന്തിരിഞ്ഞു.
ഞാൻ കാത്തു വച്ചൊരീ പ്രണയത്തിൻ
പരിമളം നുകരാതെ നീയങ്ങു പോയ് മറഞ്ഞു..
തന്ത്രികൾ പൊട്ടിയ മണിവീണ പോലെയെൻ
മാനസം കേഴുന്നു മൂകമായ്.

ഇരവുകൾ പകലുകൾ മാഞ്ഞു മറയുമ്പോൾ
കാലചക്രം കറങ്ങുമ്പോൾ..
എന്നിലെ സ്നേഹത്തിൻ സാഗരതീരത്ത് അന്ന് നീ വന്നുചേരും..
സമ്മാനമായ് നിനക്കേകുവാൻ ഞാനെന്നെ
അന്നോളം കാത്തു വയ്ക്കും..
പൊയ്പ്പോയ നാളുകൾ ഉച്ചമയക്കത്തിൻ സ്വപ്നമായ് വിസ്മരിക്കും..

പ്രവാഹിനി ( പ്രീത)